De tanden van konijnen voortdurend groeien .... een bron van problemen?

sectie van een konijn snijtand

De konijnen zijn Lagomorpha. Zij hebben een mondholte met een kleine opening, met voortdurend groeiende tanden (hypselodontie).  Het zijn er 28: 4 snijtanden, 6 kleine kiezen en 6 molaren in de bovenkaak en 2 snijtanden, 4 kleine kiezen en 6 molaren in de onderkaak. Ze hebben geen hoektand! Hun snijtanden worden gebruikt om de planten te snijden, terwijl de kiezen (die zich aan de binnenkant van de wang bevinden) worden gebruikt om de vezelige planten te pletten en te vermalen. Bij konijnen raken de onder- en bovenkiezen elkaar niet als ze in rust zijn. De kauwbewegingen zijn lateraal voor de kleine kiezen en de molaren en anterior-posterior voor de snijtanden.

De oorsprong van slechte tand occlusie:

  • Aangeboren: zoals bij de dwergrassen, die geselecteerd zijn op hun kleine gestalte, hun afgeronde kop. Zij hebben een verkort gebit waarbij de coöptatie tekort kan schieten. Het fokken van dieren die deze aangeboren afwijkingen vertonen, moet daarom worden verboden.
  • Traumatisch: door een val of door het kauwen op de tralies van de kooi.
  • Voedingskundig: omdat de tanden van het konijn slijten door de bewegingen die nodig zijn bij het kauwen van het voedsel. In de natuur vindt het kauwen van de plantenvezels op permanente wijze plaats en wordt de slijtage bevorderd door het kiezelzuur dat in de verse planten aanwezig is. Helaas is het toedienen van industrieel voedsel aan onze tamme konijnen niet voldoende om de tanden te slijten, omdat de granen een snelle verzadiging teweegbrengen. Aangezien het dier geen honger meer heeft, wordt het niet langer aangemoedigd om op een permanente manier te blijven kauwen.
  • Metabool: door demineralisatie van het cephalisch skelet.

Klinische symptomen:

  • Zwakte, gewichtsverlies, gebrek aan eetlust, anorexia.
  • Spijsverteringstekenen
  • Huidverschijnselen
  • Oogsymptomen

Diagnose:

  • Bij onderzoek van de mondholte bij een wakker konijn is slechts +/-25% van de laesies te zien. Daarom zijn voor een volledig onderzoek van de mondholte een endoscopie en algemene anesthesie nodig.
  • De röntgenfoto van de schedel maakt het mogelijk de pathologie van het gebit te beoordelen, de groei van de wortels, een abnormale groei van de molaire kronen of een botlyse (demineralisatie) duidelijk aan het licht te brengen.
  • Bacteriële cultuur en antibiogram moeten worden uitgevoerd in geval van ontsteking in verband met tandheelkundige pathologie.
  • Oogonderzoek is noodzakelijk in geval van oogsymptomen zoals tranende ogen of brilogen (oog dat de neiging heeft uit de oogkas te komen).

Behandeling:

Er zijn twee oplossingen:

  1. Verkorten van de lengte van de snijtanden (snijden) en/of de (voorste) kiezen (knarsen).
  2. Verwijdering van de snijtanden en/of de (voorste) kiezen: dit is de behandeling bij uitstek voor congenitale occlusie van de snijtanden.

Het is belangrijk te beseffen dat het probleem zeer vaak kan terugkeren, meestal na 6 tot 10 weken.

In het geval van een abces wordt de behandeling uitgevoerd met een chirurgische ingreep onder narcose. Het moet worden besproken met de eigenaar van het dier en een beoordeling in functie van de prognose is noodzakelijk. Bovendien kan er een terugval optreden. In de ernstigste gevallen kan euthanasie helaas aangewezen zijn. Verder is toediening van antibiotica op basis van het antibiogram noodzakelijk. Medische behandeling van het abces alleen is vaak illusoir.

De postoperatieve behandelingen:

Het konijn zal het moeilijk hebben om zich een week lang te voeden. De eigenaar zou het dier dus moeten helpen door het een vloeibare voeding te geven, zo nodig toegediend via een injectie.
Antibiotische therapie zou kunnen worden opgedragen. De keuze van antibiotica is gebaseerd op de kweken en de resultaten van het antibiogram.